De naam Jade heeft voor ons een speciale betekenis die teruggaat tot onze reis naar Nieuw-Zeeland. Daar ontdekten we het “groene goud,” oftewel Jade, een edelsteen die schoonheid, balans en harmonie symboliseert. 

Groen is trouwens ook Koen’s favoriete kleur. Maar dat had je vast al door aangezien zijn kleerkast voor 70% groen is? Groen staat voor het leven, voor planten en bomen, en voor vernieuwing. 
De naam is dus niet alleen mooi, maar ook rijk aan betekenis en persoonlijke ervaringen. We zijn ervan overtuigd dat onze kleine Jade haar naam eer zal aandoen, stralend en uniek als de edelsteen zelf.

Op z’n Vlaams: Ja-de 😉 

We hadden ons geen betere zwangerschap kunnen wensen.  In plaats van me energie te kosten, gaf onze kleine Jade me juist een boost van vitaliteit. Het was alsof ze al wist hoe ze haar mama moest opvrolijken en energie moest geven.

En geloof het of niet, deze kleine meid heeft al een behoorlijk sociaal leven gehad in mijn buik! Van feesten op de raveparty in Brustem, lange feestweekends op Vrijstaat tot vrijgezellenweekends in Napels en Warschau. Het lijkt erop dat ze nu al een liefde heeft voor muziek en avontuur, net als haar ouders. 

Jade lag al van bij ‘t begin in stuit met de placenta aan de foute kant. Je kent ons motto hé: loei de kudde niet na. Jade begreep ‘t al in de buik. 

Hierdoor werd het een geplande keizersnede op 9/11. Jup, zelfs mijn bevalling weet ik dus te plannen blijkbaar 🙂 Doordat we de datum op voorhand ook gewoon gedeeld hadden met vrienden, begon de dag met een hele reeks berichten van haar -nu al zeer uitgebreide- supportersclub. Om 7u liepen we het ziekenhuis binnen, om 10u gingen we de operatiezaal in en nog geen uur later zag ze het levenslicht. 

Deed het pijn? De keizersnede zelf niet. Dat is best raar. Je voelt ze wroeten in je buik, maar het doet geen pijn. Achteraf is ‘t natuurlijk wel een wonde die moet genezen.. Maar met een baby in de buurt loopt de revalidatie (noodgedwongen) in recordtempo.

Voorlopig zeer goed. Soms zelfs iets te goed, waardoor we haar moeten wekken om te eten. Koen krijgt dat niet over z’n hart. Dan staat hij daar een half uur te trappelen rond haar omdat hij denkt aan hoe graag hij slaapt. 

Het antwoord op deze vraag gaan we misschien later nog moeten aanpassen, maar Koen en ik hebben al aan de kinderarts gevraagd of ‘t wel normaal is dat ze zo weinig weent. Tot nu toe dus nog geen klachten 🙂

Uiteraard, op 17 december geven we een babyborrel. Je kan je daar hier voor inschrijven. Kom je liever naar ons thuis? Graag eerst een seintje aan Koen (0476/425414) of Aline (0495/639730).